donderdag 2 april 2009

Filmen een stiel apart

Filmen, langs de ene kant een toffe, leuke, inspirerende bezigheid, langs de andere kant soms frustrerend en gecompliceerd.

Met onze audiovisuele opdracht zijn we al gebotst op verschillende probleempjes en moeilijkheden.

Ik vergeet nooit meer de eerste keer dat we een camera in onze handen kregen geworpen. We wisten verdorie niet hoe we ons opnamebandje in de camera moesten steken!! Bovendien waren we vergeten de batterij in de camera te steken. Daar stonden we wezenloos en verstomd als cameramaagden.
Na enige uitleg gevraagd te hebben aan een derdejaarsstudent trokken we op pad.

Filmen is plezant. Onze eerste opdracht was een handeling filmen. Minstens 10 scènes, een paar close-ups en wideshots. Dit ging vlot en we amuseerden ons kostelijk. Met een goed gevoel gingen we dan ook naar de volgende les en lieten onze beelden zien. Natuurlijk waren deze niet goed. Logische beginnersfouten bij de vleet.

Met volle moed vatten we de volgende opdracht aan. Een nieuwsfeit filmen en een interview afnemen. Spijtig genoeg waren onze beelden uitgebrand. Maar niet getreurd onze moed bleef hoog.

De opdracht die volgde was echt super om te doen, experimenteel filmen. Ik kon mijn groepsgenoten Ruth en Kathleen overhalen om een "chickfight" te faken. Dit deden ze dan ook met volle overtuiging. Het was echt genieten.

Een andere opdracht was quotes afnemen van verschillende personen over ons plein, de Leopoldplaats. Dit bleek moeilijker te zijn dan we aanvankelijk dachten. Cadrage, achtergrond, de microfoon moet op een bepaalde wijze in beeld staan, de juiste mensen vinden, …

Nu moeten we nog bruikbare beelden filmen voor ons eindproduct. Tof om doen, maar moeilijk. Vooral de weersomstandigheden spelen ons parten. Ofwel is er teveel regen en is de lucht te grauw, ofwel schijnt de zon recht in de lens.

Maar we geven niet op en gaan met volle moed en enthousiasme door tot we een mooi eindproduct hebben.

Rob V.E.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten