De uitdrukking 'de laatste loodjes waren het zwaarst' was deze allerlaatste zwoegdagen echt wel van toepassing. Vrijdag 15 mei leek onze montage zo goed als af, maar de commentaar van Mijnheer van Doninck, die zeker en vast terecht was, heeft ons ertoe gedwongen opnieuw te gaan filmen. Een paar detailshots ontbraken en dus trokken we maandag - beter slefferden we - opnieuw naar de Leopoldplaats, de Leopoldstraat, de Plantentuin en In den Olifant om de laatste beelden te bemachtigen en definitief naar het einde toe te werken.
We wilden gewoon ons product afhebben, zoals onze collega's, dus was het niet echt leuk om maandag - 2 dagen voor de deadlines - nog opnieuw te moeten filmen. Maar we willen goede resultaten en dus hebben we het advies van Mijnheer van Doninck gevolgd.
Dinsdag, vandaag dus, hebben we dan toch eigenlijk een punt kunnen zetten achter onze tv-reportage. Opluchting en vreugde, trots en blijheid vervingen onze moeheid, zwoegen en zweten. Onze tv-reportage is echt zeer goed geslaagd, de WS van Engels verliep zeer vlotjes, het inspreken verliep eveneens zeer goed en ons researchverslag is tijdig en netjes afgeraakt. Ik kan dan ook rechtuit zeggen dat we onze WS echt wel tot een goed einde hebben gebracht en dat we terecht trots mogen zijn op onszelf! Proficiat!
dinsdag 19 mei 2009
FINAAL GEDAAN
WHIIIIIIIIIIIIIIHAAAAAAAAAAAAAAAAA
Een vreugdekreet is hier toch op zijn plaats. Eindelijk is onze reportage af, gedaan, finito, fertig, fini.
Na al de problemen en strubbelingen die we zijn tegengekomen gedurende onze workshopperiode hebben we ons project toch afgekregen.
Vandaag hebben we de laatste audio gefinetuned. Dit vond ik persoonlijk wel een boeiend en tof werkje.
Vervolgens hebben we onze beelden op een dv-bandje gezet. Eerst het eindproduct op een bandje en dan onze oefeningen en eindproduct op een ander bandje.
Daarna hebben we onze Engelse bindteksten gemonteerd en gefinetuned en de ondertiteling afgewerkt. Dit nam niet zoveel tijd in beslag.
Na al dit hebben we de Engelse versies op dvd gebrand en vervolgens een vreugdekreet geslaakt.
Met trots en fierheid kijken we terug op deze workshopperiode. Nu kunnen we ons volledig focussen op onze laatste opdracht van het tweede jaar, de examens.
Rob V.E.
Een vreugdekreet is hier toch op zijn plaats. Eindelijk is onze reportage af, gedaan, finito, fertig, fini.
Na al de problemen en strubbelingen die we zijn tegengekomen gedurende onze workshopperiode hebben we ons project toch afgekregen.
Vandaag hebben we de laatste audio gefinetuned. Dit vond ik persoonlijk wel een boeiend en tof werkje.
Vervolgens hebben we onze beelden op een dv-bandje gezet. Eerst het eindproduct op een bandje en dan onze oefeningen en eindproduct op een ander bandje.
Daarna hebben we onze Engelse bindteksten gemonteerd en gefinetuned en de ondertiteling afgewerkt. Dit nam niet zoveel tijd in beslag.
Na al dit hebben we de Engelse versies op dvd gebrand en vervolgens een vreugdekreet geslaakt.
Met trots en fierheid kijken we terug op deze workshopperiode. Nu kunnen we ons volledig focussen op onze laatste opdracht van het tweede jaar, de examens.
Rob V.E.
maandag 18 mei 2009
het einde nadert
Vandaag hebben we, weliswaar laat, onze laatste beelden gefilmd en gemonteerd. We hebben veel geluk gehad met het weer, het zonnetje scheen en er zaten zelfs mensen op het terras, ideaal dus. De man die we in beeld hadden speelde het spelletje goed mee en genoot van zijn glaasje wijn. En dat al in de vroege ochtend.
Ook voor de plantentuin was het ideaal weer, we moesten nog een kruid in close up filmen. Snel gedaan, hebben we toch ook maar wat ambigeluid opgenomen voor de waterval.
Van de plantentuin gingen we richting speelgoedwinkel “in den olifant” om nog enkele close-ups van het mooie speelgoed te schieten. De uitbaters van deze winkel zijn echt vriendelijk, we mogen zomaar binnenvallen en beginnen filmen.
Op school was de meevaller dat het inladen van onze beelden van de eerste keer lukte en dat we daarmee geen tijd verloren. Nadien gingen we verder met het monteren van de beelden.
Onder de pauze hebben we onze bindteksten op tape gezet, zowel de Nederlandse als de Engelse.
Terug op de monteercomputer gingen we verder met muziek en bindteksten onder de beelden te plaatsen. Een prutswerk maar wel plezant om doen.
To do lijstje voor morgen: muziek en bindteksten afmixen, op dvd branden en op tape zetten. Dit lijkt weinig maar er kruipt toch nog enkele uurtjes tijd en zweet in.
Maar geen zorgen alles komt in orde, chill, relax en vooral geniet en amuseer.
Take it easy
Rob V.E.
Ook voor de plantentuin was het ideaal weer, we moesten nog een kruid in close up filmen. Snel gedaan, hebben we toch ook maar wat ambigeluid opgenomen voor de waterval.
Van de plantentuin gingen we richting speelgoedwinkel “in den olifant” om nog enkele close-ups van het mooie speelgoed te schieten. De uitbaters van deze winkel zijn echt vriendelijk, we mogen zomaar binnenvallen en beginnen filmen.
Op school was de meevaller dat het inladen van onze beelden van de eerste keer lukte en dat we daarmee geen tijd verloren. Nadien gingen we verder met het monteren van de beelden.
Onder de pauze hebben we onze bindteksten op tape gezet, zowel de Nederlandse als de Engelse.
Terug op de monteercomputer gingen we verder met muziek en bindteksten onder de beelden te plaatsen. Een prutswerk maar wel plezant om doen.
To do lijstje voor morgen: muziek en bindteksten afmixen, op dvd branden en op tape zetten. Dit lijkt weinig maar er kruipt toch nog enkele uurtjes tijd en zweet in.
Maar geen zorgen alles komt in orde, chill, relax en vooral geniet en amuseer.
Take it easy
Rob V.E.
donderdag 14 mei 2009
De dag dat alles fout liep
De deadline voor onze tv-reportage komt steeds maar dichterbij. Vandaag hadden we dus afgesproken om er nog eens stevig in te vliegen. We hadden gisteren de laatste beelden gefilmd en we wilden deze inladen. Zodat we onze beelden konden monteren naar 2 minuutjes en er misschien al muziek en tekst konden onderzetten.
Maar dit bleek helaas niet zo simpel te zijn. Toen we onze beelden hadden ingeladen, stelden we vast dat deze onscherp waren. We waren heel teleurgesteld, want bij de beelden was een vogelperspectief, een manier van filmen die heel hoogaangeschreven staat bij de lectoren. Ook de beelden die we nog hadden genomen van het standbeeld waren onscherp en veel te donker. We hadden de dag ervoor ook problemen gehad met filmen, omdat het schermpje niet duidelijk was. We besloten om de beelden terug opnieuw te gaan schieten.
Buiten was het spijtig genoeg slecht, grauw weer en ook deze beelden zouden iets te donker zijn. Machteloos keerden we terug naar school, waar we tevergeefs de beelden probeerden in te laden. Na heel wa geknoei en gevloek zijn we hulp gaan vragen aan de emi-medewerkers. Twee medewerkers hebben er naar gekeken en ook alles geprobeerd, maar niets lukten. Uiteindelijk kwamen we zelfs tot de vaststelling dat onze beelden op mysterieuze wijze verdwenen waren...
Er zat niets anders op dan nog eens met camera op stap te gaan. Gelukkig scheen de zon en we hebben dan ook meteen het vogelperspectief opnieuw gefilmd. Terug op school aangekomen, ging het inladen opeens verrassend goed. We hebben vandaag dus ook nog de laatste loodjes gelegd aan onze montage, die nu 1.59 minuten is. Morgen nog de tekst en de muziek.
Ondanks de vele tegenslagen vandaag, hebben we dus toch nog veel klaargekregen en hebben we weer goede moed om de volgende dagen aan te kunnen. Duimpje in de lucht voor onze groep! ;-)
Kathleen
Maar dit bleek helaas niet zo simpel te zijn. Toen we onze beelden hadden ingeladen, stelden we vast dat deze onscherp waren. We waren heel teleurgesteld, want bij de beelden was een vogelperspectief, een manier van filmen die heel hoogaangeschreven staat bij de lectoren. Ook de beelden die we nog hadden genomen van het standbeeld waren onscherp en veel te donker. We hadden de dag ervoor ook problemen gehad met filmen, omdat het schermpje niet duidelijk was. We besloten om de beelden terug opnieuw te gaan schieten.
Buiten was het spijtig genoeg slecht, grauw weer en ook deze beelden zouden iets te donker zijn. Machteloos keerden we terug naar school, waar we tevergeefs de beelden probeerden in te laden. Na heel wa geknoei en gevloek zijn we hulp gaan vragen aan de emi-medewerkers. Twee medewerkers hebben er naar gekeken en ook alles geprobeerd, maar niets lukten. Uiteindelijk kwamen we zelfs tot de vaststelling dat onze beelden op mysterieuze wijze verdwenen waren...
Er zat niets anders op dan nog eens met camera op stap te gaan. Gelukkig scheen de zon en we hebben dan ook meteen het vogelperspectief opnieuw gefilmd. Terug op school aangekomen, ging het inladen opeens verrassend goed. We hebben vandaag dus ook nog de laatste loodjes gelegd aan onze montage, die nu 1.59 minuten is. Morgen nog de tekst en de muziek.
Ondanks de vele tegenslagen vandaag, hebben we dus toch nog veel klaargekregen en hebben we weer goede moed om de volgende dagen aan te kunnen. Duimpje in de lucht voor onze groep! ;-)
Kathleen
de workshop
De workshop was een uitermate boeiende en soms ook stressvolle periode. Tijdens deze periode hebben we leren filmen, monteren en radio maken. We zijn camera -ontmaagd en zijn dan ook op veel obstakels gebotst. Vaak was het weer de boosdoener, verkeerde zon, regen, … maar vaak lag het ook aan onze eigen onwetendheid.
Bij radio heb je minder last van de weersomstandigheden en kan je makkelijker iets in scène zetten. Toch is dit niet te onderschatten want een plofje teveel kan fataal zijn.
Monteren is tijdrovend en kan frustrerend zijn maar eens je product af is, kan je met recht en rede trots en fier terugkijken op je geleverde werk.
Deze workshop was voor mij een openbaring, misschien heb ik tijdens deze tijd wel gevonden wat ik in mijn latere carrière wil doen.
Rob V.E.
Bij radio heb je minder last van de weersomstandigheden en kan je makkelijker iets in scène zetten. Toch is dit niet te onderschatten want een plofje teveel kan fataal zijn.
Monteren is tijdrovend en kan frustrerend zijn maar eens je product af is, kan je met recht en rede trots en fier terugkijken op je geleverde werk.
Deze workshop was voor mij een openbaring, misschien heb ik tijdens deze tijd wel gevonden wat ik in mijn latere carrière wil doen.
Rob V.E.
antiek in de Leopoldstraat vervolg
We gingen niet alleen bij François Clément te rade maar ook bij Cédric Moermans.
Cédric Moermans is een jonge, professionele antiquair. Hij is nog maar acht jaar in de Leopoldplaats gevestigd maar kan teren op een stevig reputatie. Zijn vader had zelf een antiekzaak en Cédric zet samen met zijn broer deze familietraditie verder.
Deze ambitieuze antiquair heeft zich gespecialiseerd in Engelse antiek. Vooral meubels, zilverwerk en wandelstokken staan in zijn zaak te pronken. Ook decoratiestukken in ivoor, schildpaddenschild brons en zilver maken deel uit van zijn collectie.
Cédric haalt zijn antiek op veilingen maar vaak ook bij particulieren, zelfs bij mensen die niet weten dat ze antiek in huis hebben. Hij gaat zowaar op zoek naar onbekende schatten.
De hulpvaardigheid van Cédric was opvallend. Voor een dergelijk elitair beroep was de man zeer vriendelijk en aangenaam. Hij wil ook misverstanden over antiek de wereld uithelpen.
Hij beseft ook dat antiek niet voor jonge mensen besteed is maar hij probeert hier verandering in te brengen door zich voor iedereen open te stellen.
Rob V.E.
Cédric Moermans is een jonge, professionele antiquair. Hij is nog maar acht jaar in de Leopoldplaats gevestigd maar kan teren op een stevig reputatie. Zijn vader had zelf een antiekzaak en Cédric zet samen met zijn broer deze familietraditie verder.
Deze ambitieuze antiquair heeft zich gespecialiseerd in Engelse antiek. Vooral meubels, zilverwerk en wandelstokken staan in zijn zaak te pronken. Ook decoratiestukken in ivoor, schildpaddenschild brons en zilver maken deel uit van zijn collectie.
Cédric haalt zijn antiek op veilingen maar vaak ook bij particulieren, zelfs bij mensen die niet weten dat ze antiek in huis hebben. Hij gaat zowaar op zoek naar onbekende schatten.
De hulpvaardigheid van Cédric was opvallend. Voor een dergelijk elitair beroep was de man zeer vriendelijk en aangenaam. Hij wil ook misverstanden over antiek de wereld uithelpen.
Hij beseft ook dat antiek niet voor jonge mensen besteed is maar hij probeert hier verandering in te brengen door zich voor iedereen open te stellen.
Rob V.E.
antiek in de leopldstraat
De Leopoldstraat ademt antiek. Tijdens onze workshopperiode hebben we dat dan ook gemerkt. De Leopoldstraat is de "place to be" voor antiek in Vlaanderen. De straat is het centrum van antiek. Hier huizen dan ook vele antiquairs. Wil je deze antiekzaken bezoeken kan je best eerst een afspraak maken.
We gingen ten rade bij François Clément.
François Clément is mede-uitbater van broodjeszaak "De Kombuis". Het is een aangename, joviale man met een uit de hand gelopen hobby, antiek. Zijn antiekzaak is naast de Kombuis gelegen aan de Leopoldplaats. Het is een kleine, gezellige ruimte vol met prachtig antiek.
Eigenlijk is het meer een verzameling van antiek. François verzamelt vooral scheepvaartinstrumenten. In deze branche is hij top op het Europese vasteland. De keuze om scheepvaartinstrumenten te verzamelen is het logisch gevolg van zijn vroeger beroep. François was vroeger eigenaar van een winkel voor binnenscheepvaart.
Zijn verzameling is het resultaat van jarenlang zoeken, grasduinen en afschuimen van veilingen in binnen- en buitenland.
Pronkstukken in zijn collectie zijn zandlopers en kompassen. Voor hem zijn dat essentiële instrumenten binnen de scheepvaart. Zonder zandloper en kompas kom je nergens, heb je geen besef van tijd en ruimte.
Natuurlijk bestaat zijn collectie niet enkel uit zandlopers en kompassen maar ook uit miniatuurschepen, boeken, schilderijen en veel meer.
François mag met recht en rede trots zijn op zijn collectie antiek.
Rob V.E.
We gingen ten rade bij François Clément.
François Clément is mede-uitbater van broodjeszaak "De Kombuis". Het is een aangename, joviale man met een uit de hand gelopen hobby, antiek. Zijn antiekzaak is naast de Kombuis gelegen aan de Leopoldplaats. Het is een kleine, gezellige ruimte vol met prachtig antiek.
Eigenlijk is het meer een verzameling van antiek. François verzamelt vooral scheepvaartinstrumenten. In deze branche is hij top op het Europese vasteland. De keuze om scheepvaartinstrumenten te verzamelen is het logisch gevolg van zijn vroeger beroep. François was vroeger eigenaar van een winkel voor binnenscheepvaart.
Zijn verzameling is het resultaat van jarenlang zoeken, grasduinen en afschuimen van veilingen in binnen- en buitenland.
Pronkstukken in zijn collectie zijn zandlopers en kompassen. Voor hem zijn dat essentiële instrumenten binnen de scheepvaart. Zonder zandloper en kompas kom je nergens, heb je geen besef van tijd en ruimte.
Natuurlijk bestaat zijn collectie niet enkel uit zandlopers en kompassen maar ook uit miniatuurschepen, boeken, schilderijen en veel meer.
François mag met recht en rede trots zijn op zijn collectie antiek.
Rob V.E.
Wat ik er van vond...
We begonnen vol goede moed aan een nieuwe uitdaging, maar we zijn tijdens het proces over een aantal hindernissen gestruikeld. Er waren veel mensen die niet wilden meewerken aan ons project, hier voelden we ons soms wel machteloos door. Gelukkig hebben we uiteindelijk dappere mensen gevonden die iets wilden vertellen aan onze dictafoon of voor onze camera. Dankzij deze interessante mensen en hun weetjes, is ons eindproduct wat het nu is.
Ook hadden we soms problemen me het weer. De zon stond nooit waar wij wilden dat ze stond. Maar ja met natuur valt niet te praten. Ook kwamen we op het einde tot de vaststelling dat het licht in een aantal beelden anders is. We hebben daarom een aantal goede beelden moeten laten vallen, omdat ze niet meer in het geheel pasten. "Kill your darlings" is een zin die we werkelijk in de praktijk moesten omzetten.
Overigens wil ik nog zeggen dat ik vind dat iedereen op zijn manier heeft bijgedragen aan ons werk. We hadden allen onze eigen talenten, maar ook onze eigen verlangens. Het kwam soms wel eens tot een conflict, maar uiteindelijk hebben we dit project toch samen gerealiseerd. Volgens mij was ik de organisator van de groep. De persoon die alles in goede banen probeerde te leiden. Ik was ook wel de sprekende agenda van de groep, iemand die constant zei WAT er tegen WANNEER moest gebeuren. En de bemiddelaar, voelde ik me soms ook wel eens.
Kathleen
Ook hadden we soms problemen me het weer. De zon stond nooit waar wij wilden dat ze stond. Maar ja met natuur valt niet te praten. Ook kwamen we op het einde tot de vaststelling dat het licht in een aantal beelden anders is. We hebben daarom een aantal goede beelden moeten laten vallen, omdat ze niet meer in het geheel pasten. "Kill your darlings" is een zin die we werkelijk in de praktijk moesten omzetten.
Overigens wil ik nog zeggen dat ik vind dat iedereen op zijn manier heeft bijgedragen aan ons werk. We hadden allen onze eigen talenten, maar ook onze eigen verlangens. Het kwam soms wel eens tot een conflict, maar uiteindelijk hebben we dit project toch samen gerealiseerd. Volgens mij was ik de organisator van de groep. De persoon die alles in goede banen probeerde te leiden. Ik was ook wel de sprekende agenda van de groep, iemand die constant zei WAT er tegen WANNEER moest gebeuren. En de bemiddelaar, voelde ik me soms ook wel eens.
Kathleen
woensdag 13 mei 2009
de mannelijke pion
ROB VAN EYKEN, de mannelijke pion in de groep, toch even kort voorstellen.
.JPG)
Rob, de mannelijke pion tussen de meisjes. Een stille maar opgewekte kracht.
Heeft meestal een andere mening dan de twee meisjes maar trekt zich op mannelijke wijze uit de slag, ook al zou je dat niet zeggen op basis van het roze hemdje.
Hij zorgt voor de mannelijke touch tussen al het vrouwelijk geweld. Filmen doet hij graag. Ook handig als materiaaldrager.
.JPG)
Rob, de mannelijke pion tussen de meisjes. Een stille maar opgewekte kracht.
Heeft meestal een andere mening dan de twee meisjes maar trekt zich op mannelijke wijze uit de slag, ook al zou je dat niet zeggen op basis van het roze hemdje.
Hij zorgt voor de mannelijke touch tussen al het vrouwelijk geweld. Filmen doet hij graag. Ook handig als materiaaldrager.
We zijn er bijna...
We zijn er bijna. Toch begint de tijd te dringen en hebben we nog een loodzware taak voor de boeg: onze tv-reportage. Nu radio achter de rug is, kunnen we ons hier volledig op focussen, maar toch blijft het plannen, zuchten én zwoegen.
Het tweede semester is dan absoluut geen lachertje. In het eerst semester moesten we simpelweg foto's nemen en wat Photoshoppen. Nu zijn de taken echter een pak ingewikkelder. De programma's waar we mee moeten werken (Final Cut, Sound Forge, Vegas) zijn niet altijd even simpel en zijn vaak enorm zenuwslopend. Al een geluk dat we nog jong en soepel zijn, zodat we deze programma's snel onder de knie hebben.
Toch blijft het nog precies een week hard werken. Vandaag hebben we onze laatste beelden geschoten en dus zit camera er in feite voor dit jaar op. Enerzijds een opluchting, anderzijds een leerrijke ervaring, zelf op stap gaan en de techniek onder de knie krijgen. Toch zal het een hele opluchting zijn als alles achter de rug is en we het weer rustiger aan kunnen doen.
Het tweede semester is dan absoluut geen lachertje. In het eerst semester moesten we simpelweg foto's nemen en wat Photoshoppen. Nu zijn de taken echter een pak ingewikkelder. De programma's waar we mee moeten werken (Final Cut, Sound Forge, Vegas) zijn niet altijd even simpel en zijn vaak enorm zenuwslopend. Al een geluk dat we nog jong en soepel zijn, zodat we deze programma's snel onder de knie hebben.
Toch blijft het nog precies een week hard werken. Vandaag hebben we onze laatste beelden geschoten en dus zit camera er in feite voor dit jaar op. Enerzijds een opluchting, anderzijds een leerrijke ervaring, zelf op stap gaan en de techniek onder de knie krijgen. Toch zal het een hele opluchting zijn als alles achter de rug is en we het weer rustiger aan kunnen doen.
donderdag 30 april 2009
Leopoldstraat... De straat van de liefde
De Leopoldstraat is echt wel de straat van dé liefde. Je kan je er immers perfect voorbereiden voor je perfecte huwelijksdag. Ik verklaar me nader.
Sinds een tweetal maanden pronkt er een gloednieuwe bruidswinkel in de Leopoldstraat. Iedere keer we er voorbij lopen, word ik naar de etalage toegezogen en kijk ik met verlekkerde ogen naar al die mooie pronkstukken in de etalage.
Bij verder onderzoek hebben we ook ontdekt dat er niet enkel een bruidswsinkel gevestigd is in de Leopoldstraat, maar ook een tweetal juweliers (vb. Longchamp), schoonheidsinstituut Anzara Beauty Center en vele kapsalons (vb. Tony en Guy, Patrick's International). Hieruit kan ik enkel maar concluderen dat je in de Leopoldstraat je hele huwelijksparcour kan afleggen! Raar maar waar. En bovendien is de Plantentuin perfect geschikt voor de bijkomende fotoshoot :)
Ruth.
Sinds een tweetal maanden pronkt er een gloednieuwe bruidswinkel in de Leopoldstraat. Iedere keer we er voorbij lopen, word ik naar de etalage toegezogen en kijk ik met verlekkerde ogen naar al die mooie pronkstukken in de etalage.
Bij verder onderzoek hebben we ook ontdekt dat er niet enkel een bruidswsinkel gevestigd is in de Leopoldstraat, maar ook een tweetal juweliers (vb. Longchamp), schoonheidsinstituut Anzara Beauty Center en vele kapsalons (vb. Tony en Guy, Patrick's International). Hieruit kan ik enkel maar concluderen dat je in de Leopoldstraat je hele huwelijksparcour kan afleggen! Raar maar waar. En bovendien is de Plantentuin perfect geschikt voor de bijkomende fotoshoot :)
Ruth.
Eten & drinken op de Leopoldplaats
De espressobar Cook & Boon Leopoldplaats 12 straalt apartheid uit en dat is ook de waarheid. Je kan er lekker en rustig ontbijten aan de toog en in de zomer kan je op het terras genieten van het zonnetje. Je kan je ook verdiepen in de kranten die er voor je klaar liggen.
Je kan ook gaan snacken in de Kombuis, hiervoor zoeken uitbaters Marleen Van Hal en François Clement al een tijdje een nieuwe uitbater. Ze hebben zin in pensioen, rust en willen hun bijverdienste van de hand doen. Er komt redelijk wat volk over de vloer en van prijs valt het ook mee. Je kan er broodjes eten en andere snacks. Ook voor een lekker theetje ben je daar op de jusite plaats.
De Zorro is iets chiquer, maar zeker de moeite waard. Op de eerste verdieping is er een restaurant en op de tweede verdieping is er een champagne- en tapasbar. Ik weet niet wat jullie daarvan denken, maar dit is toch zeker het proberen waard?
Voor de rest zijn er nog een paar cafeetjes, waar je in de winter kan genieten van een kop warme chocomelk. Maar ik wacht toch vooral op de echte zomer, er gaat niets boven lekker genieten op een terrasje met een fris drankje!
Kathleen
Je kan ook gaan snacken in de Kombuis, hiervoor zoeken uitbaters Marleen Van Hal en François Clement al een tijdje een nieuwe uitbater. Ze hebben zin in pensioen, rust en willen hun bijverdienste van de hand doen. Er komt redelijk wat volk over de vloer en van prijs valt het ook mee. Je kan er broodjes eten en andere snacks. Ook voor een lekker theetje ben je daar op de jusite plaats.
De Zorro is iets chiquer, maar zeker de moeite waard. Op de eerste verdieping is er een restaurant en op de tweede verdieping is er een champagne- en tapasbar. Ik weet niet wat jullie daarvan denken, maar dit is toch zeker het proberen waard?
Voor de rest zijn er nog een paar cafeetjes, waar je in de winter kan genieten van een kop warme chocomelk. Maar ik wacht toch vooral op de echte zomer, er gaat niets boven lekker genieten op een terrasje met een fris drankje!
Kathleen
leopold music
Leopold, neen niet Leopold 1, Koning der Belgen, maar de Ierse muziekgroep LEOPOLD.
Bij het researchen naar Leopold kwam ik terecht op het onvermijdelijke myspace.
Hier vond ik de Ierse rock/funk/jamgroep Leopold, voor mij een totaal onbekende. Deze groep was niet alleen voor mij onbekend aangezien ze "maar" 1730 vrienden hebben.
Maar de groep heeft mij op wonderbaarlijke manier verrast, met werkelijk Z A L I G E muziek. Invloeden van Led Zeppelin, RHCP, the Beatles, the Rolling Stones, Pink Floyd, Jimmy Hendrix ... maken het AF.
Kenmerkend voor Leopold zijn de stevige gitaren en unieke zang. De groep bestaat uit Richie Glynn (zang), Stephen McHale (gitaar), Neil Dorrington (bass) en John Parle (drums).
Vanaf vandaag hebben zij één vriend meer, ik raad iedereen aan een bezoekje te brengen aan hun myspace (www.myspace.com/leopoldireland), je zal het je niet berouwen.
ROB
Bij het researchen naar Leopold kwam ik terecht op het onvermijdelijke myspace.
Hier vond ik de Ierse rock/funk/jamgroep Leopold, voor mij een totaal onbekende. Deze groep was niet alleen voor mij onbekend aangezien ze "maar" 1730 vrienden hebben.
Maar de groep heeft mij op wonderbaarlijke manier verrast, met werkelijk Z A L I G E muziek. Invloeden van Led Zeppelin, RHCP, the Beatles, the Rolling Stones, Pink Floyd, Jimmy Hendrix ... maken het AF.
Kenmerkend voor Leopold zijn de stevige gitaren en unieke zang. De groep bestaat uit Richie Glynn (zang), Stephen McHale (gitaar), Neil Dorrington (bass) en John Parle (drums).
Vanaf vandaag hebben zij één vriend meer, ik raad iedereen aan een bezoekje te brengen aan hun myspace (www.myspace.com/leopoldireland), je zal het je niet berouwen.
ROB
Een nieuwe dag...
Donderdag 30 april. Een nieuwe dag. Nog een dikke 3 weken te gaan.
De tijd gaat eigenlijk toch ontzettend snel. Alleen vaak veel sneller dan we zelf willen of hadden gewenst. Ook voor onze reportage. Pas deze week zijn we eigenlijk tot inzicht gekomen wat er nu precies van ons verwacht wordt en hoe we die verwachtingen concreet gaan invullen.
Ik moet toegeven, ik merk ook een zekere positieve evolutie. Net zoals bij het vorige semester bij foto zijn we het beginnelingenstadium al gepasseerd en kijken we dieper, verder, en weten we dat het niet meer puur om het schieten van beelden gaat, maar ook om cadrage, om positionering, het verzamelen van sterke quotes, originaliteit...
Het filmen gaat dan ook steeds beter en beter. Hoe meer de opdracht naar het einde afstevent, des te beter we de techniek onder de knie krijgen en ons echte vakman/vakvrouw gaan voelen. En dat doet werkelijk ontzettend deugd! Het gevoel dat je eindelijk iets kan, dat je binnenkort je eigen eerste tv- en radioproductie achter je naam hebt staan... Is en blijft toch in zekere zin een onbeschrijfelijk gevoel.
Vandaag dus een nieuwe dag. En wat staat er vandaag op het programma? We gaan naar de antiekzaak van François Clément, de uitbater van 'De Kombuis', waar we de antiek onder de loep zullen nemen en de officiële aftrap zullen geven van onze radioreportage. Spannend!
To be continued...
Ruth.
De tijd gaat eigenlijk toch ontzettend snel. Alleen vaak veel sneller dan we zelf willen of hadden gewenst. Ook voor onze reportage. Pas deze week zijn we eigenlijk tot inzicht gekomen wat er nu precies van ons verwacht wordt en hoe we die verwachtingen concreet gaan invullen.
Ik moet toegeven, ik merk ook een zekere positieve evolutie. Net zoals bij het vorige semester bij foto zijn we het beginnelingenstadium al gepasseerd en kijken we dieper, verder, en weten we dat het niet meer puur om het schieten van beelden gaat, maar ook om cadrage, om positionering, het verzamelen van sterke quotes, originaliteit...
Het filmen gaat dan ook steeds beter en beter. Hoe meer de opdracht naar het einde afstevent, des te beter we de techniek onder de knie krijgen en ons echte vakman/vakvrouw gaan voelen. En dat doet werkelijk ontzettend deugd! Het gevoel dat je eindelijk iets kan, dat je binnenkort je eigen eerste tv- en radioproductie achter je naam hebt staan... Is en blijft toch in zekere zin een onbeschrijfelijk gevoel.
Vandaag dus een nieuwe dag. En wat staat er vandaag op het programma? We gaan naar de antiekzaak van François Clément, de uitbater van 'De Kombuis', waar we de antiek onder de loep zullen nemen en de officiële aftrap zullen geven van onze radioreportage. Spannend!
To be continued...
Ruth.
Vervolg zware nacht Leopold
In het vorige filmpje konden jullie zien dat het hoofd van onze Leopold omgeven was door een roze ballon. Dit kunstwerk van Benjamin Verdonck was een manier om de lente in te leiden. Dezelfde kunstenaar had er enkele weken geleden ook al voor gezorgd dat de Meir in rep en roer was. Vele mensen schrokken van de gigantische struisvogel die ter hoogte van Otto Veniusstraat, naast het warenhuis Inno op straat lag. Het beest lag met zijn poten in de lucht en het lag grotendeels onder een wit deken. Het dier was omgeven door uitwerpselen en klodders bloed. De meeste mensen hadden door dat het om fictie ging en velen begonnen spontaan foto's te trekken. Verdonck is gekend voor zijn originaliteit en ook deze keer is het hem weer gelukt om ons te verrassen.
Kathleen
Kathleen
Interview 'De Kombuis' Leopoldplaats Antwerpen
EINDELIJK! Na dagen van zoeken en knoeien is het me eindelijk gelukt om ons eerste interview, afgenomen in 'De Kombuis', een broodjeszaak op de Leopoldplaats, te posten.
Een tip voor iedereen die met hetzelfde uploadprobleem kampt: bij http://www.boxstr.com/ kan je gemakkelijk je eigen muziekbestanden uploaden, ook WAV, wat via youtube en dergelijke dus niet mogelijk is.
Dit interview was oorspronkelijk bedoeld voor onze radioreportage. Het is meteen ook ons allereerste officiële echte interview, met mij als reporter. Let wel, het is maar een oefening, een aftrap dus niets spectaculairs!
Het was wel leuk om te doen, maar echt wijzer zijn we niet geworden van dit interview. Mijnheer Vlecken (Radio) vond dit stukje ook onbruikbaar. Toch hielden we aan ons bezoekje en interview een goeie contactpersoon over, die tevens ook een eigen antiekzaak heeft, wat we enorm kunnen gebruiken voor onze radioreportage.
Toch is en blijft het leuk eens een mondje te geven aan onze blog. Dus enjoy!
Ruth.
Een tip voor iedereen die met hetzelfde uploadprobleem kampt: bij http://www.boxstr.com/ kan je gemakkelijk je eigen muziekbestanden uploaden, ook WAV, wat via youtube en dergelijke dus niet mogelijk is.
Dit interview was oorspronkelijk bedoeld voor onze radioreportage. Het is meteen ook ons allereerste officiële echte interview, met mij als reporter. Let wel, het is maar een oefening, een aftrap dus niets spectaculairs!
Het was wel leuk om te doen, maar echt wijzer zijn we niet geworden van dit interview. Mijnheer Vlecken (Radio) vond dit stukje ook onbruikbaar. Toch hielden we aan ons bezoekje en interview een goeie contactpersoon over, die tevens ook een eigen antiekzaak heeft, wat we enorm kunnen gebruiken voor onze radioreportage.
Toch is en blijft het leuk eens een mondje te geven aan onze blog. Dus enjoy!
Ruth.
Sfeerstukje over de Leopoldplaats, de Leopoldstraat en de plantentuin
Zoals jullie ondertussen al weten, moeten we voor ons vak radio een reportage maken over de Leopoldplaats. Deze reportage moet beginnen met een sfeerbeeld, een beschrijving van wat we zien. Met dit audiobestand lichten we alvast een stukje van de sluier op. Veel plezier!
Kathleen
Kathleen
zuchten, kreunen, zwoegen en zweten
De bal is aan het rollen, de trein raast door, gaan met die banaan, no turning back, ... en meer van dit.
Het filmen en monteren gaan in een razende vaart vooruit. Soms wanen we ons al heuse professionals. Even wegdromen en we voelen ons meteen een Ivan De Vadder, Goedele Wachters of zowaar ... MARTINE THANGE. De engelen van de VRT.
Toch beseffen we maar al te goed dat we nog beginnelingen zijn en zeker geen engeltjes. Moeilijkheden en plezier, een zalige combinatie.
Bij het filmen ben je afhankelijk van zoveel factoren. Als leek is het onvoorstelbaar waar je overal rekenig moet met houden; het weer (regen, zon, ...), cadrage, esthetiek, bereidwilligheid van mensen (wat niet altijd even makkelijk is) en zoveel meer.
Het monteren begint ook, al is het maar een beetje, te lukken. Knippen, plakken, effecten, geluiden, beelden selecteren, het hoort er allemaal bij. Een boeiend leer-en groeiproces van zuchten, kreunen, zwoegen en zweten (vooral dan in de monteergang van het EMI waar het wel eens warm kan zijn).
Een proces waar er plaats is voor discussie en ruzie, zolang er maar iets moois uit de bus komt en alle plooien gladgestreken zijn op het einde van de rit.
Het voornaamste is plezier hebben, chillen en degelijk werk afleveren.
Rob
Het filmen en monteren gaan in een razende vaart vooruit. Soms wanen we ons al heuse professionals. Even wegdromen en we voelen ons meteen een Ivan De Vadder, Goedele Wachters of zowaar ... MARTINE THANGE. De engelen van de VRT.
Toch beseffen we maar al te goed dat we nog beginnelingen zijn en zeker geen engeltjes. Moeilijkheden en plezier, een zalige combinatie.
Bij het filmen ben je afhankelijk van zoveel factoren. Als leek is het onvoorstelbaar waar je overal rekenig moet met houden; het weer (regen, zon, ...), cadrage, esthetiek, bereidwilligheid van mensen (wat niet altijd even makkelijk is) en zoveel meer.
Het monteren begint ook, al is het maar een beetje, te lukken. Knippen, plakken, effecten, geluiden, beelden selecteren, het hoort er allemaal bij. Een boeiend leer-en groeiproces van zuchten, kreunen, zwoegen en zweten (vooral dan in de monteergang van het EMI waar het wel eens warm kan zijn).
Een proces waar er plaats is voor discussie en ruzie, zolang er maar iets moois uit de bus komt en alle plooien gladgestreken zijn op het einde van de rit.
Het voornaamste is plezier hebben, chillen en degelijk werk afleveren.
Rob
woensdag 29 april 2009
zwaar nachtje voor Leopold
Rariteit op de Leopoldplaats in Antwerpen. Plotsklaps had Leopold een roze hoofd, meer info in het volgend videofilmpje.
Rob, Ruth & Kathleen
Wijziging concept
Gisteren was eigenlijk de dag van onze doorbraak, qua concept bedoel ik dan. We waren immers al lang van plan om voor radio rond 'Den Olifant' te werken en tv te laten gaan over de vele antiekzaken in de Leopoldplaats. Na de feedback dinsdag van Mijnheer Vlecken zijn we eigenlijk tot de conclusie gekomen dat het beter zou zijn om beide concepten om te draaien. Waarom? Omdat er vorig jaar al een radioreportage rond 'Den Olifant' werd gedraaid en we daar anders constant mee vergeleken zouden worden.
En antiek kan je volgens mijnheer Vlecken ook veel beter brengen in een radioreportage. In je reportage kan je immers een verhaaltje vertellen, werken met muziek,...
Vandaag hebben we dan maar besloten onmiddellijk in actie te schieten want... we're running out of time! En dus trokken we naar 'Den Olifant' voor onze beelden. Ik was nog nooit binnen geweest in deze weelderige zaak, dus het was een heus avontuur!
Het filmen was eigenlijk echt leuk en boeiend. Ik voelde me meteen 15 jaar jonger, als de kleine verkenner ten midden van al die leuke speeltjes. En het weer was ook zeer goed. We wilden ook nog wat beelden schieten in de plantentuin, van de waterval en een algemeen overzichtsbeeld, maar wat bleek? Er zijn op dit moment werken bezig aan de waterval en de zon was veel fel, waardoor we onze beelden dus niet hebben kunnen schieten.
En nu nog maar wat monteren... Lang leve de kinderwereld! Den Olifant rulees :)
maandag 27 april 2009
enkele sfeerbeelden
Om te laten zien dat we echt wel werken aan ons project hebben we enkelel fotootjes van ons in actie genomen.
.JPG)
Rob en Kathleen op de Leopoldplaats
.JPG)
.JPG)
Rob (the sunny me)
De foto's zijn zowel genomen in de plantentuin, die nu mooi in bloei komt te staan, als op de Leopoldplaats zelf.
Het was stralend en zalig weer om in te werken. Meer van dat zou ik zo zeggen.
Rob V.E.
Ruth en Kathleen aan het werk in de plantentuin
.JPG)
Rob en Kathleen op de Leopoldplaats
.JPG)
Ruth en Rob op de leopoldplaats
.JPG)
Rob (the sunny me)
zondag 19 april 2009
De Nationale Bank van België
Eén van de vestigingen van de Nationale Bank in België is op de Leopoldplaats. De Nationale Bank van België, afgekort NBB, is de centrale bank van België. Sinds 1999 is Guy Quaden de gouverneur van de CBB. In zijn eerste jaren bij de Nationale Bank was zijn belangrijkste taak de overdracht van Belgische Frank naar Euro tot een goed einde te brengen. Sinds de invoering van de euro is de Nationale Bank één van de deelnemers in het Eurosysteem. Dit systeem is de verzamelnaam voor alle landen van de Europese Unie die de euro als munteenheid hebben. De Europese Centrale Bank, gelegen in Frankfurt, is hier het centrum van en het heeft het monetair beleid binnen deze eurozone als taak.
De helft van de aandelen van de Nationale Bank in België is in handen van de Belgische Staat. De belangrijkste taken van de CCB zijn: het monetair beleid van het Eurosysteem bepalen en uitvoeren, bankbiljetten en munten in omloop brengen en voor de rekening van de Belgische Schatkist zorgen.
Kathleen
vrijdag 17 april 2009
Het Alternatief Centrum
Het alternatief centrum in de Leopoldstraat valt op tussen de talrijke antiekwinkels en is juist daarom het bespreken waard. Naast de plantentuin vind je ook hier rust in het midden van de stad. Wanneer je in de winkel binnenkomt, zorgt de muziek meteen voor een ontspannen gevoel. Je vertoeft in een andere wereld vol met speciale dingen om te ontdekken.De winkel verkoopt cd’s met meditatiemuziek en New Age muziek, maar dat is zeker niet het enige! Je vindt er bijvoorbeeld ook boeken over spiritualiteit, yoga, meditatie, kaartleggen, alternatieve geneeskunde en nog vele andere onderwerpen.
Je kan deze theorieën ook meteen in de praktijk omzetten. De winkel geeft je een ruime keuze aan tarotkaarten, kaarsen, wierook, klankschalen, pendels,… enzovoort. Je kan naar hartenlust beginnen experimenteren met alternatieve toestanden, zoals voorspellen of alternatieve geneeskunde. Voorbeelden van deze alternatieve geneeskunde zijn voetreflexologie en hopi-oorkaarsen. Voetreflexologie behandelt het lichaam door middel van reflexpunten die via het zenuwstelsel in verbinding staan met bepaalde delen van het lichaam. Door druk uit te oefenen op deze punten wordt er een soort van elektriciteit opgewekt die tragere organen een boost geeft, zodat deze terug beter gaan werken. Hopi-kaarsen worden met de hand gemaakt volgens een oud recept. Ze zouden verlossing bieden aan mensen met keel-, neus-, oor- en hoofdklachten door middel van een massage van de drukpunten rond het oor. De kaars wordt met een licht draaiende beweging in het oor geplaatst.
Doe je deze dingen liever niet zelf, maar ben je wel geïnteresseerd? Dan kan je een afspraak maken met een deskundige. De gegevens hiervoor kan je vinden op de site van het alternatief centrum.
Er zijn ook boeken over massages en meditatie. Deze kan je verrijken met massageolies en rustgevende muziek. Als je andere soorten massages wil uitproberen, ben je hier ook aan het juiste adres. Zo vind je er meer informatie en de benodigdheden voor bijvoorbeeld een Shiatsu-massage. Deze Chinese geneeskunst zou klachten verminderen en zorgen voor een betere gezondheid.
Je kan er ook Babouches kopen, dit zijn handgemaakte lederen muiltjes uit Marokko. Je kan je verdiepen in verscheidene filosofieën, zoals de I Tjing filosofie, een alternatieve wegwijzer bij moeilijke situaties.
Kathleen
donderdag 2 april 2009
In den Olifant
Tijdens één van onze ontdekkingstochten in de Leopoldstraat, besloten we om een bezoekje te brengen aan ‘In den Olifant’. Langs buiten ziet hij deze speelgoedwinkel er vrij doorsnee uit, maar niet is minder waar…
‘In den Olifant’ is een speelgoedparadijs vol, maar dan ook vol speelgoed. Niet alleen de kleintjes voelen zich hier thuis, ook wij keken met grote ogen vol bewondering rond. We verlangden terug naar vroeger, de tijd dat we zelf nog met het speelgoed konden spelen, de tijd zonder stress. We voelden nostalgie naar de tijd waar ook wij met kinderoogjes vol verwondering naar de wereld keken en een wereld zagen zonder zorgen.
Achter elke hoekje van de winkel ligt weer een nieuwe kamer vol speelgoed en vol verrassingen. Je vergeet meteen alles om je heen en hebt alleen nog oog voor al deze wonderlijke spulletjes. Overal waar je kijkt zie je speelgoed, bijvoorbeeld poppenkastpoppen in alle maten, stempels van allerlei soorten figuurtjes en autobanen waarbij je met kleine autootjes over een parcours rijdt. Ook kunnen de kindjes zelfs ‘racen’ in een eigen miniautootje, maar daar hangt dan wel een serieus prijskaartje aan. Je vindt er ook prachtige authentieke gezelschapsspelletjes, zoals een houten schaakbord. En dit ook in allerlei maten.
De vele knuffels zijn mooi geschikt in allerlei thema’s. Sommige knuffels zijn echt ongelofelijk groot, anderen zijn normaal en super schattig. Nog anderen zijn een soort van poppenkastpoppen zodat je ze precies kunt laten praten. Ze verkopen er ook boekentasjes in oude stijl. Boeken vind je er ook heel veel. Zowel voor de hele kleintjes als voor tieners. Er zitten echt prachtexemplaren tussen. We kregen spontaan zin om ze voor te lezen.
‘In den Olifant’ zorgt ook voor allerlei activiteiten voor kindjes. Op 16 mei kan je bijvoorbeeld pannenkoeken gaan smullen op hun kippenterras, en dit tussen 14 en 17u.
‘In den Olifant’ is open van maandag tot zaterdag, tussen 10 en 18 uur, voel je vrij om zelf op ontdekkingstocht te gaan in dit kinderparadijs.
Kathleen
Filmen een stiel apart
Filmen, langs de ene kant een toffe, leuke, inspirerende bezigheid, langs de andere kant soms frustrerend en gecompliceerd.
Met onze audiovisuele opdracht zijn we al gebotst op verschillende probleempjes en moeilijkheden.
Ik vergeet nooit meer de eerste keer dat we een camera in onze handen kregen geworpen. We wisten verdorie niet hoe we ons opnamebandje in de camera moesten steken!! Bovendien waren we vergeten de batterij in de camera te steken. Daar stonden we wezenloos en verstomd als cameramaagden.
Na enige uitleg gevraagd te hebben aan een derdejaarsstudent trokken we op pad.
Filmen is plezant. Onze eerste opdracht was een handeling filmen. Minstens 10 scènes, een paar close-ups en wideshots. Dit ging vlot en we amuseerden ons kostelijk. Met een goed gevoel gingen we dan ook naar de volgende les en lieten onze beelden zien. Natuurlijk waren deze niet goed. Logische beginnersfouten bij de vleet.
Met volle moed vatten we de volgende opdracht aan. Een nieuwsfeit filmen en een interview afnemen. Spijtig genoeg waren onze beelden uitgebrand. Maar niet getreurd onze moed bleef hoog.
De opdracht die volgde was echt super om te doen, experimenteel filmen. Ik kon mijn groepsgenoten Ruth en Kathleen overhalen om een "chickfight" te faken. Dit deden ze dan ook met volle overtuiging. Het was echt genieten.
Een andere opdracht was quotes afnemen van verschillende personen over ons plein, de Leopoldplaats. Dit bleek moeilijker te zijn dan we aanvankelijk dachten. Cadrage, achtergrond, de microfoon moet op een bepaalde wijze in beeld staan, de juiste mensen vinden, …
Nu moeten we nog bruikbare beelden filmen voor ons eindproduct. Tof om doen, maar moeilijk. Vooral de weersomstandigheden spelen ons parten. Ofwel is er teveel regen en is de lucht te grauw, ofwel schijnt de zon recht in de lens.
Maar we geven niet op en gaan met volle moed en enthousiasme door tot we een mooi eindproduct hebben.
Rob V.E.
Met onze audiovisuele opdracht zijn we al gebotst op verschillende probleempjes en moeilijkheden.
Ik vergeet nooit meer de eerste keer dat we een camera in onze handen kregen geworpen. We wisten verdorie niet hoe we ons opnamebandje in de camera moesten steken!! Bovendien waren we vergeten de batterij in de camera te steken. Daar stonden we wezenloos en verstomd als cameramaagden.
Na enige uitleg gevraagd te hebben aan een derdejaarsstudent trokken we op pad.
Filmen is plezant. Onze eerste opdracht was een handeling filmen. Minstens 10 scènes, een paar close-ups en wideshots. Dit ging vlot en we amuseerden ons kostelijk. Met een goed gevoel gingen we dan ook naar de volgende les en lieten onze beelden zien. Natuurlijk waren deze niet goed. Logische beginnersfouten bij de vleet.
Met volle moed vatten we de volgende opdracht aan. Een nieuwsfeit filmen en een interview afnemen. Spijtig genoeg waren onze beelden uitgebrand. Maar niet getreurd onze moed bleef hoog.
De opdracht die volgde was echt super om te doen, experimenteel filmen. Ik kon mijn groepsgenoten Ruth en Kathleen overhalen om een "chickfight" te faken. Dit deden ze dan ook met volle overtuiging. Het was echt genieten.
Een andere opdracht was quotes afnemen van verschillende personen over ons plein, de Leopoldplaats. Dit bleek moeilijker te zijn dan we aanvankelijk dachten. Cadrage, achtergrond, de microfoon moet op een bepaalde wijze in beeld staan, de juiste mensen vinden, …
Nu moeten we nog bruikbare beelden filmen voor ons eindproduct. Tof om doen, maar moeilijk. Vooral de weersomstandigheden spelen ons parten. Ofwel is er teveel regen en is de lucht te grauw, ofwel schijnt de zon recht in de lens.
Maar we geven niet op en gaan met volle moed en enthousiasme door tot we een mooi eindproduct hebben.
Rob V.E.
Experiment met licht en tijd
Voor de workshop televisie kregen we de opdracht om te experimenteren met licht en tijd. Zo kwamen we op het idee om een gevecht in scène te zetten en dit van donker naar licht te filmen. Ook hebben we het gevecht soms versneld en vertraagd. Het was heel leuk om te doen en het eindresultaat mag er wel zijn ;-)
Kathleen
Leopol I: Koning der Belgen
De Leopoldplaats in Antwerpen is genoemd naar de eerste Koning der Belgen, Leopold Joris Christiaan Frederik, geboren op 16 december. Hij was de zoon van Zijne Hoogheid Franz, Hertog van Saksen-Coburg-Saalfeld.
Op nog maar vijfjarige leeftijd werd hij door de Russische Tsaar al tot kolonel van het regiment Izmajlovski van de keizerlijke wacht.
In 1806 wordt het hertogdom Saksen-Coburg bezet door Napoleon. Leopold weigerde zich aan de zijde van Napoleon te scharen en volgde zijn broer op als hoofd van het hertogdom. Zo onderneemt hij ettelijke campagnes tegen Napoleon.
2 mei 1816 trouwt Leopold met Charlotte Augusta, kroonprinses van Engeland. Zo verkreeg Leopold de Engelse nationaliteit.
Op 5 november 1817 slaat het noodlot toe, Charlotte bevalt van een doodgeboren zoon en zijzelf bezwijkt aan de zware bevalling. Leopold zou niet meer met een Engelse prinses trouwen maar nog wel goede banden blijven onderhouden met het Engelse hof. Zo kreeg hij een jaarlijkse vergoeding.
In 1829 trouwt Leopold in het geheim met Caroline Brauer, zo kon hij de jaarlijkse Engelse vergoeding behouden. De Romance is maar van korte duur, een jaar later verbreekt Leopold het huwelijk.
In 1830 kreeg leopold de kans om de Griekse troon te bestijgen maar hij weigert dit.
In 1831 legt hij de eed af als eerste koning der Belgen. Dit gebeurde na de Belgische revolutie van 1830.
Nederland wilde België niet officieel erkennen. In 1839 werd België uiteindelijk officieel onafhankelijk erkend door Nederland. Dit gebeurde onder grote internationale druk.
In 1832 huwt Leopold, na zijn misgelopen huwelijk met Caroline Brauer, met Louise-Marie van Orléans. Samen kregen zij vier kinderen: Lodewijk Filips, Leopold, Filips en Charlotte.
De relatie tussen Leopold en Louise ging stroef met als gevolg dat Leopold er vele minnaressen op na hield. Eén van zijn minnaressen was Ardcadie claret, met wie hij twee kinderen kreeg.
1848 stond in het teken van de republikeinse revolutie die over Europa woedt. België en Leopold weten aan deze revolutie te weerstaan.
11 oktober 1850 sterft Louise-Marie van Orléans.
Op 10 december 1865 sterft Leopold I, Koning der Belgen. Naar het schijnt waren zijn laatste
woorden "Charlotte…" verwijzend naar zijn eerste vrouw.
Rob V.E.
Op nog maar vijfjarige leeftijd werd hij door de Russische Tsaar al tot kolonel van het regiment Izmajlovski van de keizerlijke wacht.
In 1806 wordt het hertogdom Saksen-Coburg bezet door Napoleon. Leopold weigerde zich aan de zijde van Napoleon te scharen en volgde zijn broer op als hoofd van het hertogdom. Zo onderneemt hij ettelijke campagnes tegen Napoleon.
2 mei 1816 trouwt Leopold met Charlotte Augusta, kroonprinses van Engeland. Zo verkreeg Leopold de Engelse nationaliteit.
Op 5 november 1817 slaat het noodlot toe, Charlotte bevalt van een doodgeboren zoon en zijzelf bezwijkt aan de zware bevalling. Leopold zou niet meer met een Engelse prinses trouwen maar nog wel goede banden blijven onderhouden met het Engelse hof. Zo kreeg hij een jaarlijkse vergoeding.
In 1829 trouwt Leopold in het geheim met Caroline Brauer, zo kon hij de jaarlijkse Engelse vergoeding behouden. De Romance is maar van korte duur, een jaar later verbreekt Leopold het huwelijk.
In 1830 kreeg leopold de kans om de Griekse troon te bestijgen maar hij weigert dit.
In 1831 legt hij de eed af als eerste koning der Belgen. Dit gebeurde na de Belgische revolutie van 1830.
Nederland wilde België niet officieel erkennen. In 1839 werd België uiteindelijk officieel onafhankelijk erkend door Nederland. Dit gebeurde onder grote internationale druk.
In 1832 huwt Leopold, na zijn misgelopen huwelijk met Caroline Brauer, met Louise-Marie van Orléans. Samen kregen zij vier kinderen: Lodewijk Filips, Leopold, Filips en Charlotte.
De relatie tussen Leopold en Louise ging stroef met als gevolg dat Leopold er vele minnaressen op na hield. Eén van zijn minnaressen was Ardcadie claret, met wie hij twee kinderen kreeg.
1848 stond in het teken van de republikeinse revolutie die over Europa woedt. België en Leopold weten aan deze revolutie te weerstaan.
11 oktober 1850 sterft Louise-Marie van Orléans.
Op 10 december 1865 sterft Leopold I, Koning der Belgen. Naar het schijnt waren zijn laatste
woorden "Charlotte…" verwijzend naar zijn eerste vrouw.
Rob V.E.
Handeling Video Shots
Voor Video kregen we de opdracht om een handeling uit te beelden, bestaande uit minstens 10 verschillende shots. Enjoy!
Posted by Ruth Knaepkens
Ons groepje
Hier eens een verslagje over de groepswerking, want dat is er immers nog niet gepost.
Ik moet toegeven dat we eigenlijk echt wel een goede groep zijn. Als we samen gaan filmen wordt er altijd goed gelachen, grapjes gemaakt, veel geëxperimenteerd, en bovendien vullen we elkaar perfect aan. We hebben allemaal wel ons eigen talent waarmee we ons steentje binnen de groep bijdragen. Ook geven we elkaar de kans om alles eens te proberen; we wisselen af met filmen, ideetjes, regisseren...
Ruzies zijn er nog nooit geweest, maar af en toe wel kleine spanningetjes. Maar dat komt binnen elke groep wel voor denk ik. We hebben zoveel werk, we moeten ons vaak zo uitsloven dat we de stress niet baas kunnen. Maar een leuk terrasje of een wandelingetje in de stralende lentezon maken dit meestal wel goed.
Ook leer je elkaar doorheen zo'n teamverband veel beter kennen. Maar dat zit helemaal in orde. Ik zie het helemaal zitten met Rob en Kathleen, en hoewel we misschien een beetje in de knoop zitten met wat we nu precies zullen brengen en wat nu ons precieze concept is, dragen we allemaal goed ons steentje bij.
Een pluim voor het team!
Ik moet toegeven dat we eigenlijk echt wel een goede groep zijn. Als we samen gaan filmen wordt er altijd goed gelachen, grapjes gemaakt, veel geëxperimenteerd, en bovendien vullen we elkaar perfect aan. We hebben allemaal wel ons eigen talent waarmee we ons steentje binnen de groep bijdragen. Ook geven we elkaar de kans om alles eens te proberen; we wisselen af met filmen, ideetjes, regisseren...
Ruzies zijn er nog nooit geweest, maar af en toe wel kleine spanningetjes. Maar dat komt binnen elke groep wel voor denk ik. We hebben zoveel werk, we moeten ons vaak zo uitsloven dat we de stress niet baas kunnen. Maar een leuk terrasje of een wandelingetje in de stralende lentezon maken dit meestal wel goed.
Ook leer je elkaar doorheen zo'n teamverband veel beter kennen. Maar dat zit helemaal in orde. Ik zie het helemaal zitten met Rob en Kathleen, en hoewel we misschien een beetje in de knoop zitten met wat we nu precies zullen brengen en wat nu ons precieze concept is, dragen we allemaal goed ons steentje bij.
Een pluim voor het team!
Invalshoek Pleintje
TV:
Voor tv hadden we het idee om te starten met een totaalbeeld vanuit vogelperspectief, dat een goed overzicht geeft van zowel het Leopoldplein als de Leopoldplaats. Het probleem is echter dat we niet echt een plein hebben zoals een plein er hoort uit te zien. Ons plein is eigenlijk meer een rond punt, alleen het standbeeld creëert enigszins de sfeer van een plein. En we zitten dan ook nog met de straat zelf, dus zouden we allereerst beginnen met een totaalbeeld, waarbij we zowel het ‘plein’ als de straat in kaart brengen. Momenteel speelt het idee om dit totaalbeeld vanop de Nationale Bank te filmen, maar we moeten nog toestemming vragen en weten dus nog niet of dit haalbaar is.
We beginnen dus met een schets, een overzicht. Na het totaalbeeld zouden we inzoomen op de antieke details die het plein en de straat sieren. Onze invalshoek is dan ook het antieke van de Leopoldstraat en het Leopoldplein. Je kan immers niet naast de vele antiekwinkeltjes kijken die een weelderige sfeer creëren en je mee terug voeren in de tijd. Ook het standbeeld van Leopold zelf en de Nationale Bank versterken de antieke sfeer die overheerst.
Natuurlijk kunnen we niet onze hele reportage aan antiek besteden, en zouden we ook de botanische plantentuin kort aan bod laten komen. Maar het hoofddoel is het tonen van het antiek. We zouden dan ook antiekverkopers interviewen en achterhalen waarom ze nu precies gevestigd zijn op die bepaalde plaats en waarom alles zo antiek is. We zouden hierbij beelden tonen van in de antiekwinkels zelf. Ook speelde bij ons het idee eveneens het contrast met het moderne weer te geven, vb. het ziekenhuis (ZNA), de vele cafeetjes en restaurants, de trams,… Maar hoe we dit precies gaan aanpakken blijft voorlopig nog een beetje vaag. Voorlopig proberen we dit concept uit te werken.
RADIO:
Voor radio zouden we ongeveer hetzelfde concept gebruiken, maar lichtjes gewijzigd. We zouden werken met quotes en vox pops van mensen die beschrijven wat ze allemaal zien rondom hen op het plein en in de straat. Dat is een originele manier om mensen te laten kennismaken en hen een eigen impressie of sfeerbeeld te doen creëren. We zouden ook hier de antiek vermelden, maar voor onze radioreportage hadden we gedacht ons te focussen op het Alternatief Centrum. Dat is een klein winkeltje te midden van de Leopoldstraat, met allerlei spirituele boeken en attributen, zoals oorkaarsen, wierookstokjes en dergelijke. De combinatie antiek – religie is enigszins vreemd en springt dan ook onmiddellijk in het oog. We vragen ons af waarom dat winkeltje daar nu precies zit, te midden van alle pracht en praal der antiek. Hoe we dat nu precies gaan aanpakken, is voorlopig nog een beetje een vraagteken, maar we zouden wel werken met muziek en interview van bv. mensen in de winkel, de uitbaatster,…
Voor tv hadden we het idee om te starten met een totaalbeeld vanuit vogelperspectief, dat een goed overzicht geeft van zowel het Leopoldplein als de Leopoldplaats. Het probleem is echter dat we niet echt een plein hebben zoals een plein er hoort uit te zien. Ons plein is eigenlijk meer een rond punt, alleen het standbeeld creëert enigszins de sfeer van een plein. En we zitten dan ook nog met de straat zelf, dus zouden we allereerst beginnen met een totaalbeeld, waarbij we zowel het ‘plein’ als de straat in kaart brengen. Momenteel speelt het idee om dit totaalbeeld vanop de Nationale Bank te filmen, maar we moeten nog toestemming vragen en weten dus nog niet of dit haalbaar is.
We beginnen dus met een schets, een overzicht. Na het totaalbeeld zouden we inzoomen op de antieke details die het plein en de straat sieren. Onze invalshoek is dan ook het antieke van de Leopoldstraat en het Leopoldplein. Je kan immers niet naast de vele antiekwinkeltjes kijken die een weelderige sfeer creëren en je mee terug voeren in de tijd. Ook het standbeeld van Leopold zelf en de Nationale Bank versterken de antieke sfeer die overheerst.
Natuurlijk kunnen we niet onze hele reportage aan antiek besteden, en zouden we ook de botanische plantentuin kort aan bod laten komen. Maar het hoofddoel is het tonen van het antiek. We zouden dan ook antiekverkopers interviewen en achterhalen waarom ze nu precies gevestigd zijn op die bepaalde plaats en waarom alles zo antiek is. We zouden hierbij beelden tonen van in de antiekwinkels zelf. Ook speelde bij ons het idee eveneens het contrast met het moderne weer te geven, vb. het ziekenhuis (ZNA), de vele cafeetjes en restaurants, de trams,… Maar hoe we dit precies gaan aanpakken blijft voorlopig nog een beetje vaag. Voorlopig proberen we dit concept uit te werken.
RADIO:
Voor radio zouden we ongeveer hetzelfde concept gebruiken, maar lichtjes gewijzigd. We zouden werken met quotes en vox pops van mensen die beschrijven wat ze allemaal zien rondom hen op het plein en in de straat. Dat is een originele manier om mensen te laten kennismaken en hen een eigen impressie of sfeerbeeld te doen creëren. We zouden ook hier de antiek vermelden, maar voor onze radioreportage hadden we gedacht ons te focussen op het Alternatief Centrum. Dat is een klein winkeltje te midden van de Leopoldstraat, met allerlei spirituele boeken en attributen, zoals oorkaarsen, wierookstokjes en dergelijke. De combinatie antiek – religie is enigszins vreemd en springt dan ook onmiddellijk in het oog. We vragen ons af waarom dat winkeltje daar nu precies zit, te midden van alle pracht en praal der antiek. Hoe we dat nu precies gaan aanpakken, is voorlopig nog een beetje een vraagteken, maar we zouden wel werken met muziek en interview van bv. mensen in de winkel, de uitbaatster,…
dinsdag 31 maart 2009
eerste terrasje
De eerste zon, het eerste terrasje van het seizoen op de Leopoldplaats. We hadden de opdracht gekregen om te brainstormen over een paar concepten rond onze Tv-reportage en onze radioreportage. We settelden ons in het blakend zonnetje op het terras van het cafeetje St.-Jorishof.
Met een typisch Antwerps bolleke in de hand en een vat vol bruisende ideeën genoten we ten volle op het
gezellig terrasje.
De Leopoldplaats is een pleintje waar veel trams voorbijkomen. Sensatie alom, bijna werd ik door één overreden. Gelukkig kon ik nog net op tijd ontwijken en zo het gezellig samenzijn verder zetten.
Opeens werd ons uitzicht geblokt door een stilstaande tram. (foto)Voldaan en met enkele ideetjes verlieten we het plein. Nu onze ideetjes nog proberen te realiseren.
Rob V.E.
Met een typisch Antwerps bolleke in de hand en een vat vol bruisende ideeën genoten we ten volle op het
gezellig terrasje. De Leopoldplaats is een pleintje waar veel trams voorbijkomen. Sensatie alom, bijna werd ik door één overreden. Gelukkig kon ik nog net op tijd ontwijken en zo het gezellig samenzijn verder zetten.
Opeens werd ons uitzicht geblokt door een stilstaande tram. (foto)Voldaan en met enkele ideetjes verlieten we het plein. Nu onze ideetjes nog proberen te realiseren.
Rob V.E.
donderdag 19 maart 2009
Invalshoek Leopoldplaats, Leopoldstraat, Botanische tuin
Voor televisie zouden we eerst een globaal beeld kunnen laten zien in vogelperspectief, we kunnen dan pannen om alles te tonen. Daarna moeten we volgens mij eerst de 2 belangrijkste bezienswaardigheden kort vermelden en zo origineel mogelijk filmen. Met deze 2 belangrijkste dingen bedoel ik dat het standbeeld van Leopold, waar het plein en de straat naar genoemd is. En natuurlijk ook de Botanische tuin, een plekje rust in het midden van de drukke stad. Verder zouden we dan kunnen inzoomen op de antiek in de straat tegenover de moderne meubelwinkels. We zouden er dan wel voor moeten zorgen dat beide aspecten evenwichtig in beeld komen. Ook kunnen we ons alleen op de antiek focussen, maar aangezien dat de Leopoldstraat al wordt geassocieerd met antiek, lijkt het me interessanter om het contrast met de moderne meubelwinkels, die zich ook in de straat bevinden, erbij te betrekken. Deze dingen kunnen we dan ondersteunen met een vox pop over het standbeeld en de tuin; en de uitleg en meningen van de deskundigen in de winkels.
Voor radio zou ik eerst op het plein gaan staan en vertellen waar je bent en wat je ziet. En dan verder wandelen naar 1 winkel om die verder uit te vergroten. Dit zouden we dan ook met een antiekwinkel kunnen doen, maar omdat dit zo typisch is, lijkt het mij beter om ons toe te spitsen op het bijzonder, niet echt thuishorende, alternatief centrum in de Leopoldstraat. Op de achtergrond kunnen we dan rustgevende muziek laten horen, om zo meteen de sfeer te laten voelen die in het winkeltje heerst. Je kan ook je kaarten laten leggen in de Leopoldstraat, dus leek het mij wel grappig om dit dan te doen. Dit is een originele invalshoek, het is eens iets anders dus het trekt de aandacht.
Kathleen
Voor radio zou ik eerst op het plein gaan staan en vertellen waar je bent en wat je ziet. En dan verder wandelen naar 1 winkel om die verder uit te vergroten. Dit zouden we dan ook met een antiekwinkel kunnen doen, maar omdat dit zo typisch is, lijkt het mij beter om ons toe te spitsen op het bijzonder, niet echt thuishorende, alternatief centrum in de Leopoldstraat. Op de achtergrond kunnen we dan rustgevende muziek laten horen, om zo meteen de sfeer te laten voelen die in het winkeltje heerst. Je kan ook je kaarten laten leggen in de Leopoldstraat, dus leek het mij wel grappig om dit dan te doen. Dit is een originele invalshoek, het is eens iets anders dus het trekt de aandacht.
Kathleen
maandag 9 maart 2009
eerste impressie leopoldstraat
De Leopoldstraat in Antwerpen. Op het eerste zicht een doodnormale straat, een straat zoals er duizenden van bestaan. U hebt mis, dit is niet zomaar een straat.
De Leopoldstraat is een winkelstraat met stand. Hier huizen vooral antiek- en kledingwinkels. De prijzen zijn dan ook navenant. Als je hier je meubels of kleding komt kopen ben je meteen een berg geld kwijt maar je hebt wel kwaliteit in handen. Voor een normale student is dit onbetaalbaar.
Ook enkele juweliers zijn in deze straat gevestigd, ook zijn er enkele lingeriewinkels te bespeuren. Hier heb je keuze genoeg om een mooi cadeautje te kopen voor je levensgezel(lin).
Eén winkeltje viel me meteen op, een alternatief prullariawinkeltje. Gefascineerd door wat er in de winkel te zien is. Een klein winkeltje waar je makkelijk ettelijke uren kan doorbrengen.
Ook de geletterden onder ons kunnen hun gading in deze straat vinden met enkele gezellige boekenwinkels. Niet de grote establishment.
De Leopolstraat heeft niet enkel winkels te bieden, ook de Antwerpse plantentuin is hier gelegen. Deze tuin bezit een bijzondere collectie planten. Allemaal verschillende kruiden op een kleine oppervlakte, heerlijke geuren en kleuren. Vooral vanaf de lente is het hier volop genieten. Deze tuin ligt naast het Sint-Elizabethhospitaal. Vroeger werden de kruiden zowel in het ziekenhuis gebruikt als voor wetenschappelijk onderzoek.
Aan het eind van de Leopoldstraat torent de Nationale bank er bombastisch bovenuit.
Op het aanpalend plein staat een standbeeld van Leopold I, trots op zijn paard. Rond dit standbeeld rijden de trams.
Ook zijn er enkele cafeetjes te vinden. Een tip voor de niet-rokers er is ook een rookvrij café/taverne.
Voor de Manchester United fans is er ook een café gewijd aan Manchester.
Zo een kleine impressie van de Leopoldstraat. Op naar meer en diepere informatie.
Rob Van Eyken
De Leopoldstraat is een winkelstraat met stand. Hier huizen vooral antiek- en kledingwinkels. De prijzen zijn dan ook navenant. Als je hier je meubels of kleding komt kopen ben je meteen een berg geld kwijt maar je hebt wel kwaliteit in handen. Voor een normale student is dit onbetaalbaar.
Ook enkele juweliers zijn in deze straat gevestigd, ook zijn er enkele lingeriewinkels te bespeuren. Hier heb je keuze genoeg om een mooi cadeautje te kopen voor je levensgezel(lin).
Eén winkeltje viel me meteen op, een alternatief prullariawinkeltje. Gefascineerd door wat er in de winkel te zien is. Een klein winkeltje waar je makkelijk ettelijke uren kan doorbrengen.
Ook de geletterden onder ons kunnen hun gading in deze straat vinden met enkele gezellige boekenwinkels. Niet de grote establishment.
De Leopolstraat heeft niet enkel winkels te bieden, ook de Antwerpse plantentuin is hier gelegen. Deze tuin bezit een bijzondere collectie planten. Allemaal verschillende kruiden op een kleine oppervlakte, heerlijke geuren en kleuren. Vooral vanaf de lente is het hier volop genieten. Deze tuin ligt naast het Sint-Elizabethhospitaal. Vroeger werden de kruiden zowel in het ziekenhuis gebruikt als voor wetenschappelijk onderzoek.
Aan het eind van de Leopoldstraat torent de Nationale bank er bombastisch bovenuit.
Op het aanpalend plein staat een standbeeld van Leopold I, trots op zijn paard. Rond dit standbeeld rijden de trams.
Ook zijn er enkele cafeetjes te vinden. Een tip voor de niet-rokers er is ook een rookvrij café/taverne.
Voor de Manchester United fans is er ook een café gewijd aan Manchester.
Zo een kleine impressie van de Leopoldstraat. Op naar meer en diepere informatie.
Rob Van Eyken
Mijn eerste indruk - Leopoldstraat
Op het eerste zicht lijkt de Leopoldstraat een straat als geen ander. Druk verkeer, fietsers, voetgangers, winkels… Bij nader ‘onderzoek’ ontdek ik dat de Leopoldstraat echter niet ‘zomaar’ een straat is, maar een schuilnaam voor klasse en rijkdom. Hiermee verwijs ik vooral naar de rijke en dure winkels die in de Leopoldstraat gevestigd zijn. Ik vroeg me af of dit misschien een weerspiegeling is van de aanwezigheid van de Nationale Bank. De winkels die veelvuldig aanwezig zijn, zijn een kunstwinkel (Leonard’s Gallery) met schilderijen en beelden, vele antiekwinkels, meubelwinkels, kostuumwinkels, lingeriewinkels en een juwelier. Natuurlijk heb ik al meubelwinkels en antiekwinkels gezien, maar de winkels die ik in de Leopoldstraat zie, zijn zo anders dan andere antiek- en meubelwinkels. Ze hebben een ouderwets, duur en tijdloos karakter, dat me zelfs bij een spontane blik op de meubels en het antiek onmiddellijk mee terug in de tijd sleurt en me een zeker gevoel van kalmte, rust en antiquiteit bezorgt. Buiten antiek en meubels zijn er ook nog beautycenters, een kapper en een bruidswinkel die nog volop in de maak wordt gebracht. Het lijkt wel of je je hele trouwdag in de Leopoldstraat kan plannen: kapper, beautycenter, bruidswinkel, juwelier,.. Wat me opvalt tussen het ruime aanbod aan winkels aan de ene zijde van de straat, is dat er ook twee religieuze winkels aanwezig zijn: ‘De 3 leliën’ en nog een alternatieve winkel. Persoonlijk vond ik dit een vreemde combinatie. Spirituele winkels zijn zeer schaars aanwezig en dan vind ik er plots 2 terug in de Leopoldstraat, naast elkaar, in het midden van het drukke karakter van de straat. Die combinatie vind ik echt vreemd. Wat me verder nog opvalt, is dat er toch veel handelszaken (een lingeriewinkel en een eetgelegenheid De Kombuis) en vele appartementen te koop of te huur worden aangeboden. Hoe dat precies komt weet ik niet, maar toch doet het ruime aanbod aan appartementen en over te nemen panden vragen bij me oprijzen. Ook is er een stresskliniek aanwezig, met voor de ramen grote reclamedoeken van het instituut zelf en tralies voor enkele ramen, waardoor de kliniek net een gevangenis lijkt.
Ook deze combinatie (stresskliniek ó winkels) vind ik ietwat vreemd. De winkels en het karakter van de straat brengen me tot rust en zuigen me mee terug in de tijd, en dan plots wordt je geconfronteerd met die grote stresskliniek, die me doet denken aan drukte, aan ziekte, aan onze hedendaagse maatschappij, aan altijd maar werken, werken, werken, aan stress,… Naast de stresskliniek is er ook nog de botanische plantentuin, die nog geopend is maar zijn glorie momenteel verloren is door Koning Winter. De plantjes zitten diep onder de zwarte aarde verhuld en een grote leegte siert nu de wandelpaden. Ook de ligging van de plantentuin vind ik enigszins vreemd. De stresskliniek, de winkels, de plantentuin, het blijft me een vreemde combinatie!
De straat zelf is een drukke eenrichtingsstraat, met aan de ene kant de stresskliniek en de botanische plantentuin en aan de andere kant de winkels met de geparkeerde auto’s weerspiegelt in de grote uitstalramen. Er rijden constant auto’s en fietsers, in de straat heerst er geen seconde stilte. Er is altijd wel het gebrul van een motor of het getik van hakken te horen. De straat is – bij nadere bestudering – ook niet echt netjes: langst de kant van de weg liggen papiertjes, vuil, rommel en ook is er graffiti in de straat aanwezig, op verkeersborden en op de elektriciteitskast aan de plantentuin.
Aan het einde van de straat, aan de Nationale Bank is er verder ook nog een pleintje, met in het midden een groot bronzen standbeeld. Het pleintje vind ik eigenlijk niet erg bijzonder. Het is een leeg plein, omgeven door het drukke verkeer van de Leopoldstraat en enkele cafeetjes.
Ook deze combinatie (stresskliniek ó winkels) vind ik ietwat vreemd. De winkels en het karakter van de straat brengen me tot rust en zuigen me mee terug in de tijd, en dan plots wordt je geconfronteerd met die grote stresskliniek, die me doet denken aan drukte, aan ziekte, aan onze hedendaagse maatschappij, aan altijd maar werken, werken, werken, aan stress,… Naast de stresskliniek is er ook nog de botanische plantentuin, die nog geopend is maar zijn glorie momenteel verloren is door Koning Winter. De plantjes zitten diep onder de zwarte aarde verhuld en een grote leegte siert nu de wandelpaden. Ook de ligging van de plantentuin vind ik enigszins vreemd. De stresskliniek, de winkels, de plantentuin, het blijft me een vreemde combinatie!
De straat zelf is een drukke eenrichtingsstraat, met aan de ene kant de stresskliniek en de botanische plantentuin en aan de andere kant de winkels met de geparkeerde auto’s weerspiegelt in de grote uitstalramen. Er rijden constant auto’s en fietsers, in de straat heerst er geen seconde stilte. Er is altijd wel het gebrul van een motor of het getik van hakken te horen. De straat is – bij nadere bestudering – ook niet echt netjes: langst de kant van de weg liggen papiertjes, vuil, rommel en ook is er graffiti in de straat aanwezig, op verkeersborden en op de elektriciteitskast aan de plantentuin.
Aan het einde van de straat, aan de Nationale Bank is er verder ook nog een pleintje, met in het midden een groot bronzen standbeeld. Het pleintje vind ik eigenlijk niet erg bijzonder. Het is een leeg plein, omgeven door het drukke verkeer van de Leopoldstraat en enkele cafeetjes.
Mijn eerste indruk
In de Leopoldstraat overheersen de antiekwinkeltjes en dure kledingswinkels, maar deze worden af en toe afgewisseld door een aantal goedkopere. In het midden is er natuurlijk de plantentuin, deze is in de winter iets minder interessant. Maar in de zomer is deze tuin heel gezellig en mooi, een plekje rust in de stad. Waar je rustig kan wandelen of kan zitten, met heel veel verschillende bloemen en een vijvertje. Naast de plantentuin is er het zna ziekenhuis. Dit geeft natuurlijk een iets donkere sfeer en alhoewel er ook veel auto’s voorbij komen, vind ik dat de Leopoldstraat iets rustigs uitstraalt.
Er zijn ook twee speelgoedwinkeltjes waar de kleinsten naar hartenlust kunnen rondkijken. Het alternatieve centrum, een winkeltje vol alternatieve dingen zoals wierook, lijkt een beetje misplaatst binnen het geheel. Het trok dus meteen mijn aandacht. Er zijn ook twee exclusieve meubelwinkels, heel speciaal van materiaal en waarschijnlijk ook duur want de prijs was niet zichtbaar.
Op het pleintje zelf zijn een aantal cafeetjes en cafetaria’s. Vooral de bistro ‘Kombuis’ leek me wel gezellig. Maar ook de cafeetjes leken wel leuk. Op het Leopoldsplein mocht natuurlijk het standbeeld van Leopold niet ontbreken, een beetje cliché maar toch, het hoort er gewoon thuis. Ik vind de Nationale Bank een heel imposant gebouw en in combinatie met het standbeeld dat ook ver boven je hoofd uitkomt, heeft het iets overweldigends. Op het pleintje staan ook veel banken, waar je in de zomer waarschijnlijk wel gezellig kunt zitten, ook de terrasjes zullen dan waarschijnlijk meer openbloeien. Er staan ook een aantal vuilbakken op het plein, toch liggen er veel papiertjes op de grond. Maar dit is overal in Antwerpen wel zo, spijtig genoeg.
Het plein straalt een zeker niveau uit aan de hand van de dure winkels en de antiekzaken. De buurt straalt ook wel verandering uit. Er zijn twee handelovernames, veel appartementen te koop of te huur en ook drie gebouwen die gerenoveerd worden.
Kortom ik vind het een rustig en gezellig pleintje, maar ik kijk alvast uit naar de zomer. Want volgens mij komt het pleintje dan pas echt tot zijn recht!
Kathleen
Er zijn ook twee speelgoedwinkeltjes waar de kleinsten naar hartenlust kunnen rondkijken. Het alternatieve centrum, een winkeltje vol alternatieve dingen zoals wierook, lijkt een beetje misplaatst binnen het geheel. Het trok dus meteen mijn aandacht. Er zijn ook twee exclusieve meubelwinkels, heel speciaal van materiaal en waarschijnlijk ook duur want de prijs was niet zichtbaar.
Op het pleintje zelf zijn een aantal cafeetjes en cafetaria’s. Vooral de bistro ‘Kombuis’ leek me wel gezellig. Maar ook de cafeetjes leken wel leuk. Op het Leopoldsplein mocht natuurlijk het standbeeld van Leopold niet ontbreken, een beetje cliché maar toch, het hoort er gewoon thuis. Ik vind de Nationale Bank een heel imposant gebouw en in combinatie met het standbeeld dat ook ver boven je hoofd uitkomt, heeft het iets overweldigends. Op het pleintje staan ook veel banken, waar je in de zomer waarschijnlijk wel gezellig kunt zitten, ook de terrasjes zullen dan waarschijnlijk meer openbloeien. Er staan ook een aantal vuilbakken op het plein, toch liggen er veel papiertjes op de grond. Maar dit is overal in Antwerpen wel zo, spijtig genoeg.
Het plein straalt een zeker niveau uit aan de hand van de dure winkels en de antiekzaken. De buurt straalt ook wel verandering uit. Er zijn twee handelovernames, veel appartementen te koop of te huur en ook drie gebouwen die gerenoveerd worden.
Kortom ik vind het een rustig en gezellig pleintje, maar ik kijk alvast uit naar de zomer. Want volgens mij komt het pleintje dan pas echt tot zijn recht!
Kathleen
Botanique Antwerpen
De Antwerpse plantentuin of botanique is gelegen in de Leopoldstraat in hartje stad. Dit is een rustgevende plaats waar je kan ontspannen en genieten. De tuin bevat speciale bomen en planten en een grote collectie kruiden. Velen van deze kruiden zijn zelfs bij wet beschermd.
De tuin is al meer dan 200 jaar oud. Hij is gelegen tegen het Sint-Elisabethhospitaal. Vroeger werd de tuin gebruikt voor botanisch en wetenschappelijk onderzoek. Kruiden werden zelfs gebruikt in het ziekenhuis. Sinds 1926 staat de stad in voor het onderhoud en in 1950 werd het als waardevol landschap erkend.
De plantentuin is ideaal om even te ontstressen tijdens een lunchpauze of na het werk. Een oase van groen en stilte geeft je meteen een verlicht gevoel. Het een echte aanrader.De tuin is elke dag gratis te bezoeken van 8u. tot 18u.
Rob Van Eyken
De tuin is al meer dan 200 jaar oud. Hij is gelegen tegen het Sint-Elisabethhospitaal. Vroeger werd de tuin gebruikt voor botanisch en wetenschappelijk onderzoek. Kruiden werden zelfs gebruikt in het ziekenhuis. Sinds 1926 staat de stad in voor het onderhoud en in 1950 werd het als waardevol landschap erkend.
De plantentuin is ideaal om even te ontstressen tijdens een lunchpauze of na het werk. Een oase van groen en stilte geeft je meteen een verlicht gevoel. Het een echte aanrader.De tuin is elke dag gratis te bezoeken van 8u. tot 18u.
Rob Van Eyken
Abonneren op:
Posts (Atom)